* In de afbeelding ter linkerzijde een beeld van Apollo en Daphne, een verhalende voorstelling waarvan ik zo goed begrijp dat deze zeer populair is geweest gedurende een bepaalde historische periode en ook later nog bij momenten...deze beeldengroep is gemaakt door Bernini, een Italiaans beeldhouwer en architect, die ook de zuilengaanderijen op het Pietersplein in Rome heeft ontworpen en ik vind daar niks meer aan te zien...het komt mij verder niet erg als lucratief voor te leven in een land waarvan de ene helft behoort tot een museum set up, de andere helft weet ik niet maar het zal er ooit nog wel eens uit willen komen hoewel de tijd nu dringt....ik denk dat ik ervor zal moeten zorgen dat de mensen mij kunnen vertrouwen wanneer ik zoiets doe, het is jammer dat je er met alleen dingen serieus nemen niet erg komt, ik verhaal doorgaans op een luchtiger manier en men beleeft er vreugde in...de beeldengroep van Bernini toont het moment dat het meisje Daphne die nog een jong maagd was werd veranderd in een laurierboompje, er zijn verschillende versies van het verhaal en omtrent het veranderen van jonge overtreders van de luimen der goden wordt meer verhaald dat zij in bomen en struiken of zelfs bloemen veranderden, de Griekse mythologie met name is zeer uitgebreid..
..het zou ook niet zo mooi worden wanneer de goden achter de gewone mensen aan gingen jagen en in meerdere verhalen en heilige boeken van culturen wordt daar tegen gewaarschuwd.....'zijn jullie nou van god los of hoe zit het?'
 |
| Griekse vaas met hardlopers (detail) |
Waar ik evenwel, het verhaal hierboven omtrent de beeldengroep heeft me voor even afleiding bezorgd nadat ik van een zware opgave een bezoek te brengen bij de buren was teruggekeerd (en dan heet ik ook nog eens buur, tja, de zaak vertelt iets van wat ik zelf niet kan begrijpen), tijdens het bezoek werden kommer en kwel nog eens op een aangepaste maar niet minder emotionele wijze besproken en het publiek kon slechts luisteren naar mijn woord, binnen de kerken weet men veel over dit fenomeen en ik stel me maar liever niks voor, ik ben een schrijvend mens en screenwriter en doe gewoon mijn werk, zo denk ik dat het beschouwd dient te worden wat ik doe. Verder houd ik van mooie dingen.
Ach ja, wat ik nu in feite wilde vertellen was, dat mijn identiteit eerder gezocht mag worden binnen de republiek der letteren dan in de Staat, en ik doe veel moeite om toch helder over te komen, dat je soms niet in eerste instantie begrepen wordt neem ik maar voor lief...ik vind het een nare gedachte dat er mensen zijn of waren in ons land die bang voor mij werden, maar toch: Luns is ons voorgegaan, dus wat zal ons gebeuren? Ik heb niet de bdoeling gebruik te maken van de macht die mij wordt toegeschreven of gedicht maar ik kan niet ontkennen dat het verschijnen van de door mij gebrachte boodschap wel eens als indrukwekkend werd beleefd, ik zou eigenlijk liever hebben gewerkt aan een musical of zoiets..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten