in feite vind ik de verhalen die leven zelf een giller..

de leeuwen van Delos (!)

Het moet mij van 't bekende hart dat ik het een min of meer ongebruikelijke beleving van me vind dat ik de waarden van de samenleving niet kan respecteren, het is niet onmogelijk dat ik daar een lering uit moet trekken en zeker is dat ik in mijn verleden te weinig heb aangedurfd. Maar in een gebeuren waarin men de helmstok los heeft gelaten zal het schip toch de koers moeten hernemen die het voer en ik ervoer mijn houding in het geheel niet als een daad van opofferingsgezindheid, integendeel ik voelde mij er content mee omdat ik mij tenminstye ergens voor heb kunnen inzetten.

* Het is natuurlijk zeer duidelijk geworden dat de banktegoeden van de heer Buur eindeloos zijn, zoiets krijg je vanzelf als resultaat in het verloop van het innerlijk gebeuren waarvan ik meen wellicht te lang een stille getuige te zijn geweest. Ik kan evenwel degene die mij heeft gezonden op de wijze ons hier ook in dit blog gegeven niet bekritiseren vanwege zijn wijsheid en ik ben niet een pot die zich heeft verheven tegen de pottenbakker die het heeft vervaardigd.  Maar gelukkig hoef ik me niet langer alleen te voelen nu, ik heet ook geen Vincent, en ik ben bepaald toch niet de domme jongen die ik mij voorstelde te zijn, ik kan het algemeen belang ten voordeel dienen in een niet-persoonlijk antwoord door mij bezig te houden met die eindeloze financiële mogelijkheden, de werkelijkheid gebied mij uiteraard er een zin in te zien dat in de portemonnee niet zoveel zit, en die Vader van mij is een nogal wonderlijk Heer die mij nimmer in de steek liet om met zijn humoristische aanpak toch de moed erin te houden en zijn eerstgeborene heeft mij ook in het verloop van mijn geschiedenis in voldoende mate voorgelicht.



* Je kunt op zo'n eer evenwel moeilijk trots worden, ik had er effetjes maar de aandrang toe maar ik ben niets meer dan wie ook van de mensen en dit Heilig drietal van vader, zoon en geest en wat dezen uitrichten, men kan daarin alleen maar geloven. Dat er een bedoeling is met deze dingen onder ons, daarvan ben ik overtuigd, en dat is iets anders dan een ongezond overmatig overtuigd zijn van het eigen kunnen, de waarheid zal in het midden liggen maar ik heb dit allemaal ontvangen dus ik geef met de kennis de wijsheid ervan aan eenieder door die ervoor open wil staan. En dat is toch blijkens mijn inzicht beslist een andere ingang tot het maatschappelijk platform dan een staatkundige, het is bekend van Nederlanders dat zij behalve over religie nogal vurig kunnen worden in de bediscussiering van het politieke onderwerp.

* Een antwoord in een diplomatiek te heten sfeer is evenwel in geen enkel geval op te vatten als een rechtstreeks politieke daad, en politiek bedrijven met de formulering dat kan ook al niet, indien men mij zou mededelen dat ik mijn kennis slechts heb ingezet in een artistiek verband zou ik het bericht gaarne aanvaarden. Het zal een god in de geschiedenis zijn geweest die ons heeft geleid tot een andere keuze dan wij dat ons hadden voorgesteld, hoewel in deze niets een werkelijke zekerheid kan bieden dan alleen het eigen bevestigen van een bedoeling die door meerderen wordt gedeeld als juist. Men zou zich naar mijn mening echter op dit punt van het procesmatig verloop de moeite kunnen getroosten de betrokkenen in ons huis zelf te vragen wat zij ervan vinden en of zij er nu zoveel in zullen zien ons te herderen. Ik doel met deze laatste zin op het moment van vrijheid, waar elke mens rechten in heeft, en niet op een op te pimpen conflictbeleving die meer in de lijn van een franse beleving zou liggen.

# Mocht mijn woord onduidelijk zijn geweest dan wachte U Uw inzicht maar liever af.

Maurice Ravel - Bolero