aan een troonzetel kan men zich ook wel eens moeten vasthouden...

wintereik

Het is een wat ingewikkelde beleving om als een Clemens in ons land te moeten leven en telkens mag ik mij andere redenen voor mijn opvatting aangaande mijn identiteit verschaffen om mijzelf staande te kunnen houden.

De pagina's Wiki hebben mij veel duidelijk gemaakt betreffende de naam Clemens, en het is een wat moeilijk leefbare naam gebleken te zijn geworden, die zeker in Duitsland toch nog door betrekkelijk veel mannen en jongens wordt gedragen. Overigens was Clemens Brenninkmeijer ook iemand waaraan ik een voorbeeld heb kunnen nemen, een gedachte die door zijn familie al snel werd afgekapt.

De naam clemens staat in het teken van de hoop, een motief dat zeer sterk is en soms alle andere verdringen kan, met name de redelijkheid, en het heilige gegeven van de hoop doet een mens altijd verder gaanop zijn levensweg.

Hoop heeft als teken het anker, en de hoop van Clemens kent geen wanhoop, deze redelijkheid van het eigen evenwicht in het motief heeft mij wel eens met verwondering vervuld.
Ook de leliebloem is een teken van de zuivere hoop.