
Het is opmerkelijk te heten dat de mensen niet van eigen fouten willen leren, en na veel geschreeuw over schuld en boete toch telkens weer opnieuw beginnen alsof er een reden is om dingen aan te pakken op een onnette manier, ik kan er soms iets van begrijpen maar het fijne ervan ontgaat mij en verder wil ik maar liever het hoofd koel houden. Misschien zijn veel mensen gewoon een beetje dom, of is een mens toch meer een kuddedier geneigd om in het spoor te gaan van die hem voorging, het blijft voor ons een groot geheim hoe het alles mogelijk is dat een samenleving toch gewoon in stand blijft en de meeste mensen niet begrijpen kunnen hoe ingewikkeld zoiets nu eigenlijk is of kan zijn, alleen wie zich de oevers van de Seine op een vroege morgen in september heeft alten beleven kan goed begrijpen wat het beeld is van wat ik feitelijk bedoel, het is heel indrukwekkend en ook liefelijk Parijs te zien ontwaken voor een nieuwe dag. Ik verwijt de mensen dan ook in geen enkel opzicht dat mijn persoon ingeschakeld was om de dingen des levens begrijpelijk en gaande te kunnen houden en meer heb ik nooit van het hele verhaal kunnen vatten.
Er bestaan groter raadselen in de wereld dan wat mij is overkomen en ik wil niet klagen, ik hoop dat de blijde boodschap die ik nu mag brengen door wil komen en laten kennen dat we het nu wel hebben gehad en dat het verhaal van die man daar al niet meer nodig is, in mijn hart ervaar ik alleen nog maar een paar restverschijnselen, de hemelen hebben mij ronduit verboden te redeneren dat de beleving uit een potje komt, dit is een eerlijk getuigenis naar waarheid maar voor de mogelijkheid daartoe moesten er natuurlijk wél de medicijnen van 'ons land waar alles mag' worden ingeschakeld en het is de here Jezus geweest die mij de idee daartoe heeft verstrekt, ik prijs hem hoog de hemel in, van een mogelijke terugkeer op aarde heeft hij mij evenwel nimmer gesproken maar hij heeft mij veel geleerd om voor onze gezamelijke toekomst uit de doeken te doen en heeft bepaald een taalvirtuous vanuit mijn hart doen groeien of verwekt. Heiligenverhalen bestaan er velen maar echt heilig wordt een normaal mens pas verklaard na zijn dood. Het ligt slechts in de bedoeling dat ik mijn bezigheden zo goed mogelijk mag doen en daarbij niet tot een streber behoef uit te groeien. Wie zich de moeite wil getroosten de Wiki pagina te raadplegen aangaande het onderwerp van het concilie van Nicea in de jonge kerk zal misschien in een rationele zin kunnen begrijpen hoe wonderschoon de beleving is die ik ontvangen heb en met mij het aarderijk of ons land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten