wat ik wél kan doen is assistentie verlenen waar het voor het huis te zwaar werd

Het geval wil, dat ik niet in een bepaalde zin des levens zo van kinderen houden wil maar hen net als mij dat werd gegeven een bestendige toekomstverwachting wil schenken en kinderen, met hen kunnen wij het nimmer weten maar persoonlijk heb ik geen kinderen naar het levende lijf. Ik werd evenwel nooit zo sterk gedreven door persoonlijke of egoïstische motieven, ook nu niet en anar een goede raad wil ik gaarne luisteren aangezien deze tot de schaarse behoeften behoort dezer tijd,  en ik wil maar aangeven dat in het oog van een zo machtig aanschijn als ik dat heb mogen beleven alle wilskrachtige besluitvorming wijken moet en men zichzelf als vanzelf een andere opvatting toekennen moet dan de mensen denken dat zij net zo zijn als ik en dus weten wie ik ben of wat het is dat ik ter overweging aan wil bieden.  Ik wil de zaken doorgaans niet op de spits drijven zoals menigeen wel heeft willen doen. Mijn vader iun de hemel heeft mij in een lkaatste ontmoeting doen kennen, dat hij geen bedoelingen met mij heeft in een specifieke zin. Wie zou ik dan wel zijn daar vanaf te wijken?

Moeraseik

een voorlopige beslissing

Bereklauw

Majesteit, 

U kunt mij natuurlijk met Uw verwachtingsleven veel willen toedichten, maar in deze heeft mijn persoonlijke vertrouwenspersoon mij een advies toegeworpen op basis van mij kennen en historisch politiek inzicht in de ontwikkelingen van onze tijd, en het antwoord luidt derhalve: ik begin er niet aan, mijn plaats is een andere.

Met vriendelijke groet en hoogachtend,

C.M.M. Buur

aan een troonzetel kan men zich ook wel eens moeten vasthouden...

wintereik

Het is een wat ingewikkelde beleving om als een Clemens in ons land te moeten leven en telkens mag ik mij andere redenen voor mijn opvatting aangaande mijn identiteit verschaffen om mijzelf staande te kunnen houden.

De pagina's Wiki hebben mij veel duidelijk gemaakt betreffende de naam Clemens, en het is een wat moeilijk leefbare naam gebleken te zijn geworden, die zeker in Duitsland toch nog door betrekkelijk veel mannen en jongens wordt gedragen. Overigens was Clemens Brenninkmeijer ook iemand waaraan ik een voorbeeld heb kunnen nemen, een gedachte die door zijn familie al snel werd afgekapt.

De naam clemens staat in het teken van de hoop, een motief dat zeer sterk is en soms alle andere verdringen kan, met name de redelijkheid, en het heilige gegeven van de hoop doet een mens altijd verder gaanop zijn levensweg.

Hoop heeft als teken het anker, en de hoop van Clemens kent geen wanhoop, deze redelijkheid van het eigen evenwicht in het motief heeft mij wel eens met verwondering vervuld.
Ook de leliebloem is een teken van de zuivere hoop.

 

en ik ben natuurlijk helemaal geen filmster, het leek alleen maar zo..

Het moge een vergissing van mij zijn geweest dat ik even heb gemeend ervoor te moeten kiezen mij als een soort filmart actor te moeten opstyellen, de beleving heeft echter niet langer dan een dag hoeven duren en het bleek zeer vermoeien te zijn het gezicht op te houden van ene met veel zeggingskracht maar geen poot om op te staan. De moeglijkheden die het internet ons te bieden hebben berusten evenwel op een bepaalde sterkte aan elektrisch lichtscherm en een zekere zeggingskracht van het denken die traditioneel tot het terrein van de schone kunsten en met name de toonkunsten werden gerekend en mogelijk dat een stap tot het naderbij komen van de waarheid in onszelf die alles kan verbinden wat er in onze ziel leeft verliep via een weg die vreedzaam geheten mag worden, ik heb dit wel eens anders zien geschieden en doorgaans waren de schreeuwende gemoederen dan niet tot rede te bewegen.

namens ingeen opstand, ik leef in deze wereld, hij in de toekomstige

Het is opmerkelijk te heten dat de mensen niet van eigen fouten willen leren, en na veel geschreeuw over schuld en boete toch telkens weer opnieuw beginnen alsof er een reden is om dingen aan te pakken op een onnette manier, ik kan er soms iets van begrijpen maar het fijne ervan ontgaat mij en verder wil ik maar liever het hoofd koel houden.  Misschien zijn veel mensen gewoon een beetje dom, of is een mens toch meer een kuddedier geneigd om in het spoor te gaan van die hem voorging, het blijft voor ons een groot geheim hoe het alles mogelijk is dat een samenleving toch gewoon in stand blijft en de meeste mensen niet begrijpen kunnen hoe ingewikkeld zoiets nu eigenlijk is of kan zijn, alleen wie zich de oevers van de Seine op een vroege morgen in september heeft alten beleven kan goed begrijpen wat het beeld is van wat ik feitelijk bedoel, het is heel indrukwekkend en ook liefelijk Parijs te zien ontwaken voor een nieuwe dag. Ik verwijt de mensen dan ook in geen enkel opzicht dat mijn persoon ingeschakeld was om de dingen des levens begrijpelijk en gaande te kunnen houden en meer heb ik nooit van het hele verhaal kunnen vatten.

Er bestaan groter raadselen in de wereld dan wat mij is overkomen en ik wil niet klagen, ik hoop dat de blijde boodschap die ik nu mag brengen door wil komen en laten kennen dat we het nu wel hebben gehad en dat het verhaal van die man daar al niet meer nodig is, in mijn hart ervaar ik alleen nog maar een paar restverschijnselen, de hemelen hebben mij ronduit verboden te redeneren dat de beleving uit een potje komt, dit is een eerlijk getuigenis naar waarheid maar voor de mogelijkheid daartoe moesten er natuurlijk wél de medicijnen van 'ons land waar alles mag' worden ingeschakeld en het is de here Jezus geweest die mij de idee daartoe heeft verstrekt, ik prijs hem hoog de hemel in, van een mogelijke terugkeer op aarde heeft hij mij evenwel nimmer gesproken maar hij heeft mij veel geleerd om voor onze gezamelijke toekomst uit de doeken te doen en  heeft bepaald een taalvirtuous vanuit mijn hart doen groeien of verwekt. Heiligenverhalen bestaan er velen maar echt heilig wordt een normaal mens pas verklaard na zijn dood. Het ligt slechts in de bedoeling dat ik mijn bezigheden zo goed mogelijk mag doen en daarbij niet tot een streber behoef uit te groeien. Wie zich de moeite wil getroosten de Wiki pagina te raadplegen aangaande het onderwerp van het concilie van Nicea in de jonge kerk zal misschien in een rationele zin kunnen begrijpen hoe wonderschoon de beleving is die ik ontvangen heb en met mij het aarderijk of ons land.

ik zal het goede werk met enige humor proberen te brengen onder de aandacht

deze bloem is geheten een Lamium

Zojuist ben ik voor enige tijd met mijn hond in Heemsteed's dreven wezen wandelen en ik heb nagedacht over wat ik betreffende het heden der dingen te vertellen heb, de toekomst zal ongetwijfeld ook wel een keer komen maar deze heeft niet de actuele aandacht. En ik besloot tot een navertellen van gebeurtenissen en ervaringen op mijn huisadres met enige humor omdat ik mijn bepalende rol hierin niet zo goed kan herkennen, maar de situatie is er een geweest van een voorzeggend karakter.

In het leven van een mens geheten Clemens Maria is immer een kontakt geweest met de jeugd, evenwel dat is niet altijd zo direct voor het begrijpen te overzien. En ik mag eigenlijk ook al niet zo klagen over een gebrek aan aandacht want ik vind mijn leven een boeiende aangelegenheid en ik heb me in deze alleen in het begin van de jaren '90 van de vorige eeuw kunnen vervelen, daarna kwam de moderne tijd en raakte ik weer wat op de rails.

Het is een persoonlijk geheim in mijn bestaan dat ik immer de identiteit David heb ontmoet, zoals hij ook eens geheten was als een koning voor zijn volk toen de koninkrijken van Israel en Judea nog niet gescheiden waren en men ook geen herinneringen kende aan zoiets als het beloofde land. En de jongeman David die mij deze week heeft gevraagd of ik hem wellicht een onderdak wilde verschaffen is van zijn tweede naam volgens de wijsheid van zijn ouders genoemd Corneille. Als dichter ben ik natuurlijk gevallen alweer heel wat jaren geleden voor deze betekenissen in de naam, en ik wil aangeven dat de jonkman van 26 jaren jonger dan mijn persoon beide namen op een zeer oorspronkelijke manier eer aan doet en deed.

de oranges hebben wat te hard gewerkt, er moest eens rust komen in den lande

De hier boven weergegeven kaart is er een uit een kookboek over de Italiaanse keuken en de kaart betreft het gebied van Toscane, naar het groothertogdom aldaar waarvan de identiteit nooit goed bekend is geworden, maar wij vertrouwen erop dat onze aandacht voor de kwestie de gevoelens heeft kunnen wekken tot een herbelevingsmoment terzake. Ik persoonlijk ben zeer bekend met het onderwerp geschiedkunde en ik ben zeer er op gesteld daarover te schrijven, het is mij opgevallen in het verloop van de ontwikkeling van mijn denken in deze dat ook mijn geheugencapaciteiten tot een eerdere tijd dan de periode van de internet bezigheden zijn teruggekeerd, ik heb dan ook wel veel gelezen in mijn leven en het zou jammer zijn geweest wanneer de kennis verloren was gegaan, evenwel soms heeft e.e.a. mij bijna mijn kop gekost want ik ben in het bezit van een creatieve geheugenfunctie en de mensen gingen er heel wat van denken. Ik ben van een mening geraakt dat het internet gebeuren een tot een te ruim genomen begrippelijkheid van het openbare leven behoort. Hoe het alles zover heeft kunnen komen weet niemand erg goed, men bevroede dat ook vanaf de andere zijde van de Atlantische Oceaan een aanvraag voor bezoek tot ons zal keren, zekerheid in deze heb alleen ik in dit verband te bieden.

en het is natuurlijk alles erg mooi, tja, ja...

rosa pontiana

Het is wellicht niet alle lezers bekend, men kan dit niet weten, dat in de 17e eeuw de heer Constantijn Huygens de secretaris was geheten van de Prins van Oranje de latere koning van Engeland Willem III, en ik weet uit eigen kennis dat deze Constantijn aanvankelijk weinig zag in deze functie. Hij beleefde zichzelf meer als een hofdichter van sonnetten en kwatrijnen, maar toen hij eenmaal had ingezien dat plicht en niet ambitie hem had geroepen, verzocht hij de nog jonge Prins zijn diensten te aanvaarden en beloofde hem zijn trouw.

Wanneer men naar de informatie op de Wiki pagina gaat zal men beslist hiaten aantreffen in het verslag betreffende zijn c.v., de jaren dat hij in Londen had doorgebracht niet meegerekend. Omdat een afrondende studie in de kultuurwetenschap nog als een noodzakelijkheid werd bevonden in de opleiding en er op artistiek gebied in de republiek ook veel mee aan de hand was,  reisde deze jonge diplomaat eveneens naar Venetië en Florence, van Rome afstand houdende.

In de republiek was onze Constantijn nogal origineel in zijn bezigheden en hij bezocht regelmatig de bekende logeerplekken van alle zeven provincies en hij voorzag hiermee ten dele in zijn onderhoud, een ruim salaris was aan het Hollandse hof gewoon not done. Evenwel hij voorzag zich ook van zijn middelen door middel van de bancaire en handelsbetrekkingen, in die tijd het particuliere belang ook het algemene ten dienste, en tot zijn taak behoorde ook, maar dit pas in een later moment, het beheer over de goederen en de middelen van de stadhouderlijke bezittingen.

En er was veel te doen vanwege deze Prince d'Orange, zoals hij uiteraard in het frans van die tijd was genoemd, er was een discussie gaande met de franse vorst Louis XIV, waartoe Constantijn helemaal moest afreizen naar het toch wel ver gelegen prinsdom Orange en de zaak ging over de rechten op de erfgrond. Huygens zelf heeft de discussies hieromtrent nimmer tot een goed einde weten te brengen, en het is bij een slepende zaak gebleven tot heden toe. Wel heeft hij de betrekkingen met de Franse vorst aanzienlijk weten te verbeteren.

Cultuur Archief

in feite vind ik de verhalen die leven zelf een giller..

de leeuwen van Delos (!)

Het moet mij van 't bekende hart dat ik het een min of meer ongebruikelijke beleving van me vind dat ik de waarden van de samenleving niet kan respecteren, het is niet onmogelijk dat ik daar een lering uit moet trekken en zeker is dat ik in mijn verleden te weinig heb aangedurfd. Maar in een gebeuren waarin men de helmstok los heeft gelaten zal het schip toch de koers moeten hernemen die het voer en ik ervoer mijn houding in het geheel niet als een daad van opofferingsgezindheid, integendeel ik voelde mij er content mee omdat ik mij tenminstye ergens voor heb kunnen inzetten.

* Het is natuurlijk zeer duidelijk geworden dat de banktegoeden van de heer Buur eindeloos zijn, zoiets krijg je vanzelf als resultaat in het verloop van het innerlijk gebeuren waarvan ik meen wellicht te lang een stille getuige te zijn geweest. Ik kan evenwel degene die mij heeft gezonden op de wijze ons hier ook in dit blog gegeven niet bekritiseren vanwege zijn wijsheid en ik ben niet een pot die zich heeft verheven tegen de pottenbakker die het heeft vervaardigd.  Maar gelukkig hoef ik me niet langer alleen te voelen nu, ik heet ook geen Vincent, en ik ben bepaald toch niet de domme jongen die ik mij voorstelde te zijn, ik kan het algemeen belang ten voordeel dienen in een niet-persoonlijk antwoord door mij bezig te houden met die eindeloze financiële mogelijkheden, de werkelijkheid gebied mij uiteraard er een zin in te zien dat in de portemonnee niet zoveel zit, en die Vader van mij is een nogal wonderlijk Heer die mij nimmer in de steek liet om met zijn humoristische aanpak toch de moed erin te houden en zijn eerstgeborene heeft mij ook in het verloop van mijn geschiedenis in voldoende mate voorgelicht.

tot onze verheugenis kan ik een aardig antwoord brengen voor de baas...

* In de afbeelding ter linkerzijde een beeld van Apollo en Daphne, een verhalende voorstelling waarvan ik zo goed begrijp dat deze zeer populair is geweest gedurende een bepaalde historische periode en ook later nog bij momenten...deze beeldengroep is gemaakt door Bernini, een Italiaans beeldhouwer en architect, die ook de zuilengaanderijen op het Pietersplein in Rome heeft ontworpen en ik vind daar niks meer aan te zien...het komt mij verder niet erg als lucratief voor te leven in een land waarvan de ene helft behoort tot een museum set up, de andere helft weet ik niet maar het zal er ooit nog wel eens uit willen komen hoewel de tijd nu dringt....ik denk dat ik ervor zal moeten zorgen dat de mensen mij kunnen vertrouwen wanneer ik zoiets doe, het is jammer dat je er met alleen dingen serieus nemen niet erg komt, ik verhaal doorgaans op een luchtiger manier en men beleeft er vreugde in...de beeldengroep van Bernini toont het moment dat het meisje Daphne die nog een jong maagd was werd veranderd in een laurierboompje, er zijn verschillende versies van het verhaal en omtrent het veranderen van jonge overtreders van de luimen der goden wordt meer verhaald dat zij in bomen en struiken of zelfs bloemen veranderden, de Griekse mythologie met name is zeer uitgebreid..

het is hier heel genoegelijk en ik zit eindelijk een beetje goed...

Nou, ik moet het publiek maar beter eerlijk bekennen dat de reis tot op deze dag niet de meest eenvoudige is gebleken, en toen het 1974 was ergens op een vroege morgen van de maand maart moet ik wellicht gedacht hebben dat er iemand op me zat te wachten, ik kan me dat gebeuren niet heel goed herinneren. Toen ik mij ervan bewust werd dat mijn persoon in de ogen van sommigen bepaald was tegengevallen bleek ik mij tenslotte te kunnen weren, het geval wil dat de meeste mensen betrokken in een te verwachten ontwikkeling van een concept moment niet goed de kunst verstaan het visioen te verbeiden tot de tijd daar is. Het is mij nimmer erg meegevallen uiteindelijk ook zelf slechts te kunnen verwachten dat we er met zijn allen nog eens overheen zouden komen, en een fout in deze is mij niet vreemd geweest, een denken dat ik dan maar meteen alle situaties die er zijn ontstaan moet opknappen, wie is er nu gek, ik of gij? Mijn eigenlijke zorgen bestaan erin dat ik een redelijk taalgebruik wil vertonen en een niet al te indrukwekkende formulering wil hanteren, het gebrek van mensen zijnde dat ze in tijden van onzekerheid een sterke man menen te moeten zoeken of iemand om tegenaan te zien. Het wordt slechts van mij verwacht dat ik een menselijk geluid laat horen dat in ons land een graag geziene gast wordt geheten, en ik verricht deze taak op een wijze die is toegesneden op mijn mogelijkheden en de toegankelijkheid voor het geïnteresseerde lezerspubliek, god alle jezus een geloof betekent nog geen binnenbrand!