zaterdag 16 februari 2013

wat ik wél kan doen is assistentie verlenen waar het voor het huis te zwaar werd

Het geval wil, dat ik niet in een bepaalde zin des levens zo van kinderen houden wil maar hen net als mij dat werd gegeven een bestendige toekomstverwachting wil schenken en kinderen, met hen kunnen wij het nimmer weten maar persoonlijk heb ik geen kinderen naar het levende lijf. Ik werd evenwel nooit zo sterk gedreven door persoonlijke of egoïstische motieven, ook nu niet en anar een goede raad wil ik gaarne luisteren aangezien deze tot de schaarse behoeften behoort dezer tijd,  en ik wil maar aangeven dat in het oog van een zo machtig aanschijn als ik dat heb mogen beleven alle wilskrachtige besluitvorming wijken moet en men zichzelf als vanzelf een andere opvatting toekennen moet dan de mensen denken dat zij net zo zijn als ik en dus weten wie ik ben of wat het is dat ik ter overweging aan wil bieden.  Ik wil de zaken doorgaans niet op de spits drijven zoals menigeen wel heeft willen doen. Mijn vader iun de hemel heeft mij in een lkaatste ontmoeting doen kennen, dat hij geen bedoelingen met mij heeft in een specifieke zin. Wie zou ik dan wel zijn daar vanaf te wijken?

Moeraseik

een voorlopige beslissing

Bereklauw












Majesteit, 

U kunt mij natuurlijk met Uw verwachtingsleven veel willen toedichten, maar in deze heeft mijn persoonlijke vertrouwenspersoon mij een advies toegeworpen op basis van mij kennen en historisch politiek inzicht in de ontwikkelingen van onze tijd, en het antwoord luidt derhalve: ik begin er niet aan, mijn plaats is een andere.

Met vriendelijke groet en hoogachtend,

C.M.M. Buur

aan een troonzetel kan men zich ook wel eens moeten vasthouden...

wintereik
Het is een wat ingewikkelde beleving om als een Clemens in ons land te moeten leven en telkens mag ik mij andere redenen voor mijn opvatting aangaande mijn identiteit verschaffen om mijzelf staande te kunnen houden.

De pagina's Wiki hebben mij veel duidelijk gemaakt betreffende de naam Clemens, en het is een wat moeilijk leefbare naam gebleken te zijn geworden, die zeker in Duitsland toch nog door betrekkelijk veel mannen en jongens wordt gedragen. Overigens was Clemens Brenninkmeijer ook iemand waaraan ik een voorbeeld heb kunnen nemen, een gedachte die door zijn familie al snel werd afgekapt.

De naam clemens staat in het teken van de hoop, een motief dat zeer sterk is en soms alle andere verdringen kan, met name de redelijkheid, en het heilige gegeven van de hoop doet een mens altijd verder gaanop zijn levensweg.

Hoop heeft als teken het anker, en de hoop van Clemens kent geen wanhoop, deze redelijkheid van het eigen evenwicht in het motief heeft mij wel eens met verwondering vervuld.
Ook de leliebloem is een teken van de zuivere hoop.


 

en ik ben natuurlijk helemaal geen filmster, het leek alleen maar zo..

Het moge een vergissing van mij zijn geweest dat ik even heb gemeend ervoor te moeten kiezen mij als een soort filmart actor te moeten opstyellen, de beleving heeft echter niet langer dan een dag hoeven duren en het bleek zeer vermoeien te zijn het gezicht op te houden van ene met veel zeggingskracht maar geen poot om op te staan. De moeglijkheden die het internet ons te bieden hebben berusten evenwel op een bepaalde sterkte aan elektrisch lichtscherm en een zekere zeggingskracht van het denken die traditioneel tot het terrein van de schone kunsten en met name de toonkunsten werden gerekend en mogelijk dat een stap tot het naderbij komen van de waarheid in onszelf die alles kan verbinden wat er in onze ziel leeft verliep via een weg die vreedzaam geheten mag worden, ik heb dit wel eens anders zien geschieden en doorgaans waren de schreeuwende gemoederen dan niet tot rede te bewegen.

namens ingeen opstand, ik leef in deze wereld, hij in de toekomstige



Het is opmerkelijk te heten dat de mensen niet van eigen fouten willen leren, en na veel geschreeuw over schuld en boete toch telkens weer opnieuw beginnen alsof er een reden is om dingen aan te pakken op een onnette manier, ik kan er soms iets van begrijpen maar het fijne ervan ontgaat mij en verder wil ik maar liever het hoofd koel houden.  Misschien zijn veel mensen gewoon een beetje dom, of is een mens toch meer een kuddedier geneigd om in het spoor te gaan van die hem voorging, het blijft voor ons een groot geheim hoe het alles mogelijk is dat een samenleving toch gewoon in stand blijft en de meeste mensen niet begrijpen kunnen hoe ingewikkeld zoiets nu eigenlijk is of kan zijn, alleen wie zich de oevers van de Seine op een vroege morgen in september heeft alten beleven kan goed begrijpen wat het beeld is van wat ik feitelijk bedoel, het is heel indrukwekkend en ook liefelijk Parijs te zien ontwaken voor een nieuwe dag. Ik verwijt de mensen dan ook in geen enkel opzicht dat mijn persoon ingeschakeld was om de dingen des levens begrijpelijk en gaande te kunnen houden en meer heb ik nooit van het hele verhaal kunnen vatten.

Er bestaan groter raadselen in de wereld dan wat mij is overkomen en ik wil niet klagen, ik hoop dat de blijde boodschap die ik nu mag brengen door wil komen en laten kennen dat we het nu wel hebben gehad en dat het verhaal van die man daar al niet meer nodig is, in mijn hart ervaar ik alleen nog maar een paar restverschijnselen, de hemelen hebben mij ronduit verboden te redeneren dat de beleving uit een potje komt, dit is een eerlijk getuigenis naar waarheid maar voor de mogelijkheid daartoe moesten er natuurlijk wél de medicijnen van 'ons land waar alles mag' worden ingeschakeld en het is de here Jezus geweest die mij de idee daartoe heeft verstrekt, ik prijs hem hoog de hemel in, van een mogelijke terugkeer op aarde heeft hij mij evenwel nimmer gesproken maar hij heeft mij veel geleerd om voor onze gezamelijke toekomst uit de doeken te doen en  heeft bepaald een taalvirtuous vanuit mijn hart doen groeien of verwekt. Heiligenverhalen bestaan er velen maar echt heilig wordt een normaal mens pas verklaard na zijn dood. Het ligt slechts in de bedoeling dat ik mijn bezigheden zo goed mogelijk mag doen en daarbij niet tot een streber behoef uit te groeien. Wie zich de moeite wil getroosten de Wiki pagina te raadplegen aangaande het onderwerp van het concilie van Nicea in de jonge kerk zal misschien in een rationele zin kunnen begrijpen hoe wonderschoon de beleving is die ik ontvangen heb en met mij het aarderijk of ons land.

vrijdag 15 februari 2013

ik zal het goede werk met enige humor proberen te brengen onder de aandacht

deze bloem is geheten een Lamium
Zojuist ben ik voor enige tijd met mijn hond in Heemsteed's dreven wezen wandelen en ik heb nagedacht over wat ik betreffende het heden der dingen te vertellen heb, de toekomst zal ongetwijfeld ook wel een keer komen maar deze heeft niet de actuele aandacht. En ik besloot tot een navertellen van gebeurtenissen en ervaringen op mijn huisadres met enige humor omdat ik mijn bepalende rol hierin niet zo goed kan herkennen, maar de situatie is er een geweest van een voorzeggend karakter.

In het leven van een mens geheten Clemens Maria is immer een kontakt geweest met de jeugd, evenwel dat is niet altijd zo direct voor het begrijpen te overzien. En ik mag eigenlijk ook al niet zo klagen over een gebrek aan aandacht want ik vind mijn leven een boeiende aangelegenheid en ik heb me in deze alleen in het begin van de jaren '90 van de vorige eeuw kunnen vervelen, daarna kwam de moderne tijd en raakte ik weer wat op de rails.

Het is een persoonlijk geheim in mijn bestaan dat ik immer de identiteit David heb ontmoet, zoals hij ook eens geheten was als een koning voor zijn volk toen de koninkrijken van Israel en Judea nog niet gescheiden waren en men ook geen herinneringen kende aan zoiets als het beloofde land. En de jongeman David die mij deze week heeft gevraagd of ik hem wellicht een onderdak wilde verschaffen is van zijn tweede naam volgens de wijsheid van zijn ouders genoemd Corneille. Als dichter ben ik natuurlijk gevallen alweer heel wat jaren geleden voor deze betekenissen in de naam, en ik wil aangeven dat de jonkman van 26 jaren jonger dan mijn persoon beide namen op een zeer oorspronkelijke manier eer aan doet en deed.

de oranges hebben wat te hard gewerkt, er moest eens rust komen in den lande